"....Maar wie ik de openbarig van de avond vond was Tony Neef als de Amerikaanse soldaat Chris. Zelden zie je iemand zich zo sopel en vanzelfsprekend over een toneel bewegen zonder ooit narcistisch te worden. Nooit hoor je zo'n lekkere zangstem geen moment snerperig uitschieten. De manier waarop hij, ook als hij zelf niet zong, zich op zijn tegenspeelster concentreerde, haar streelde of met haar stoeide, duidde op of een heel goede regie of heel veel talent. Of beide."